7¹Po przybyciu do Ekbatany Tobiasz powiedział: „Bracie Azariaszu, zaprowadź mnie od razu do naszego brata Raguela!”. I zaprowadził go do domu Raguela. Zastali go, jak siedział przy bramie dziedzińca. Pozdrowili go pierwsi, a on im odpowiedział: „Pozdrawiam was, bracia, i witam serdecznie!”. I wprowadził ich do domu. ²Rzekł też do swojej żony Edny: „Jak bardzo ten młodzieniec przypomina mojego brata Tobita!”. ³Wtedy Edna zapytała ich: „Skąd jesteście, bracia?”. Odpowiedzieli jej: „Jesteśmy potomkami Neftalego, którzy przebywają na wygnaniu w Niniwie”. ⁴Zapytała ich: „A naszego brata Tobita znacie?”. Odpowiedzieli: „Znamy”. ⁵Pytała więc dalej: „Jest zdrowy?”. Odpowiedzieli: „Żyje i jest zdrowy”. Tobiasz zaś dodał: „On jest moim ojcem”. ⁶Na to Raguel zerwał się z miejsca i płacząc, ucałował go, a potem przemówił do niego w słowach: „Bądź błogosławiony, chłopcze! Jesteś synem szlachetnego i dobrego człowieka. Jakie to nieszczęście, że człowiek sprawiedliwy i miłosierny utracił wzrok”. I rzucił się swemu krewnemu Tobiaszowi na szyję i zapłakał. ⁷Również jego żona Edna płakała, a także ich córka Sara.

⁸Potem zabili baranka z trzody i przyjęli ich bardzo serdecznie.⁹Kiedy się wykąpali i umyli, usiedli do posiłku, a Tobiasz rzekł do Rafała: „Bracie Azariaszu, powiedz Raguelowi, żeby dał mi moją siostrę Sarę za żonę”. ¹⁰Raguel usłyszał te słowa i powiedział do chłopca: „Jedz i pij, i bądź wesoły tej nocy! Nie ma nikogo prócz ciebie, bracie, kto miałby prawo poślubić moją córkę. Podobnie i ja nie mam prawa dać jej innemu mężczyźnie prócz ciebie, gdyż jesteś moim najbliższym krewnym. Muszę ci jednak powiedzieć prawdę. ¹¹Oddałem ją siedmiu mężom spośród naszych krewnych, a wszyscy pomarli tej nocy, w której zbliżyli się do niej. Teraz jedz i pij, chłopcze, a Pan niech przez was działa”. ¹²Tobiasz mu odparł: „Niczego nie zjem ani nie wypiję, dopóki nie rozstrzygniesz mojej sprawy”. Wtedy Raguel powiedział: „Zrobię to! Według postanowienia Księgi Mojżeszowej winna być twoją, a również niebo postanowiło tak samo. Weź więc swoją krewniaczkę! Odtąd ty jesteś jej bratem, a ona jest twoją siostrą. Od dzisiaj zostaje ci dana na zawsze. Dziecko, niech Pan niebios sprzyja wam tej nocy i napełni was miłosierdziem i pokojem”.¹³Raguel zawołał swoją córkę Sarę, a gdy przyszła, ujął ją za rękę i dał mu za żonę, mówiąc: „Weź ją według prawa i postanowienia zapisanego w Księdze Mojżeszowej, które mówi, że tobie winna być dana za żonę. Zabierz ją i zaprowadź szczęśliwie do ojca, a Bóg niebios niech was darzy pokojem”. ¹⁴Przywołał matkę i poprosił, aby przyniosła zwój, na którym spisał kontrakt małżeński, że dał mu ją za żonę zgodnie z postanowieniem Prawa Mojżeszowego. Następnie zabrali się do jedzenia i picia. ¹⁵Raguel powtórnie przywołał żonę Ednę i rzekł do niej: „Siostro, przygotuj drugą sypialnię i wprowadź do niej Sarę”. ¹⁶Ona poszła i przygotowała sypialnię, jak polecił jej mąż, a potem wprowadziła do niej Sarę. Zaczęła nad nią płakać, ale otarła łzy i rzekła: „¹⁷Córko, odwagi! Niech Pan niebios napełni cię radością w miejsce twego smutku. Odwagi, córko!”.

PRZYMIERZE.