20¹Bywa nagana, ale nie w porę, wtedy milczy ten, kto jest mądry.

²Lepiej upomnieć, niż się gniewać.

³Kto przyznaje się do winy, uchroni się od szkody.

⁴Jak eunuch, który pragnie zgwałcić dziewicę,

tak ten, kto siłą wprowadza sprawiedliwość.

⁵Ten kto milczy, jest uznawany za mądrego,

a kto dużo mówi, jest znienawidzony.

⁶Jeden milczy, bo nie zna odpowiedzi,

inny milczy, gdyż czeka na stosowną chwilę.

⁷Człowiek rozsądny milczy do pewnego czasu,

gaduła i głupiec nie liczą się z czasem.

⁸Kto mnoży słowa, wzbudzi odrazę,

a zuchwalec zostanie znienawidzony.

⁹Bywa, że pomyślność wynika z nieszczęścia człowieka,

a rzecz znaleziona przynosi szkodę.

¹⁰Czasem ofiarowujesz dar, lecz nie masz z tego korzyści,

ale bywa podarunek, który ci się zwróci dwukrotnie.

¹¹Czasem z powodu sławy doznaje się poniżenia,

a bywa i tak, że po upokorzeniu ktoś podnosi głowę.

¹²Ktoś za niewiele kupuje dużo,

inny przepłaca siedmiokrotnie.

¹³Mądry daje się lubić dzięki niewielkim rzeczom,

lecz uprzejmości głupich będą odrzucone.

¹⁴Dar nierozumnego nie przyniesie ci korzyści,

u wszystkich będzie wypatrywał odwzajemnienia daru.

¹⁵Dając niewiele, robi mnóstwo wymówek,

otwiera swe usta jak herold.

Dzisiaj pożycza, a jutro domaga się zwrotu;

taki człowiek jest nienawidzony.

¹⁶Głupi mówi: „Nie mam przyjaciela,

nie ma wdzięczności za moje podarunki,

a ci, którzy jedzą mój chleb, mają złośliwe języki”.

¹⁷Jakże często naśmiewają się z niego,

bo nie zatrzymuje tego, co słusznie mieć powinien,

a nie jest mu obojętne to, czego mieć nie musi.

¹⁸Lepiej potknąć się o coś leżącego na ziemi niż z powodu języka,

dlatego upadek przewrotnych rychło nastąpi.

¹⁹Wypowiedzi przykrego człowieka w niestosownym czasie

będą ciągle na ustach ludzi niewychowanych.

²⁰Przysłowie płynące z ust głupiego jest bez wartości,

bo nie mówi go w odpowiednim czasie.

²¹Bywa, że ktoś nie grzeszy, bo cierpi niedostatek,

i podczas odpoczynku nie ma wyrzutów.

²²Bywa, że z powodu wstydu doprowadza się do zguby,

zatraca się na widok nierozumnego.

²³Bywa taki, który ze wstydu obiecuje przyjacielowi

i czyni go sobie wrogiem bez powodu.

²⁴Przykrą skazą w człowieku jest kłamstwo,

w ustach niewychowanych jest ono nieustannie.

²⁵Lepszy złodziej niż ten, który kłamie bez przerwy,

dziedzictwem obydwu jest zatracenie.

²⁶Nawyk kłamstwa hańbi człowieka,

a wstyd zawsze z nim pozostanie.

²⁷Mądremu powodzi się dzięki jego słowom,

a roztropny człowiek podoba się władcom.

²⁸Kto uprawia ziemię, wznosi kopiec z jej plonów,

kto się podoba władcom, znajduje usprawiedliwienie.

²⁹Uczty i dary zaślepiają mędrca,

powstrzymują naganę jak kaganiec na ustach.

³⁰Mądrość ukrywana i skarb schowany –

jaka korzyść z obydwu?

³¹Więcej wart człowiek ukrywający swoją głupotę,

niż ten, który ukrywa mądrość.

³²Lepsza jest wytrwała cierpliwość w szukaniu Prawa,

niż bezład i nieporządek w życiu.