23¹Panie, Ojcze i Władco mego życia, nie zdawaj mnie na ich wolę

i nie pozwól, abym upadł z ich powodu.

²Kto użyje rózgi wobec moich myśli

i mądrych kar wobec mego serca,

tak by nie pobłażały moim błędom

i nie przepuszczały moich występków?

³W ten sposób moje występki nie będą liczne

i moje grzechy nie będą się mnożyć,

nie potknę się wobec moich przeciwników

i mój nieprzyjaciel nie będzie się cieszył.

⁴Panie, Ojcze i Boże mego życia,

nie dawaj mi oczu wyniosłych,

⁵oddal ode mnie namiętność.

⁶Cielesne pragnienia i zmysłowe pożądanie

niech nie zapanują nade mną,

nie wydawaj mnie na pastwę pożądliwości.

⁷Posłuchajcie synowie o karności ust:

kto ją zachowa, nie upadnie.

⁸Przez własne usta grzesznik zostanie usidlony,

przez nie upadną pyszałek i oszczerca.

⁹Niech moje usta nie przyzwyczają się do przysięgania,

niech nie przywykną do wzywania świętego imienia.

¹⁰Tak jak niewolnik, zawsze pod kontrolą,

nie wyzbędzie się śladów bicia,

tak ten, który przysięga i wzywa często Pana,

nie będzie wolny od grzechu.

¹¹Kto często przysięga, pomnaża nieprawość,

bicz nie oddali się od jego domu.

Gdy przysięga nierozważnie, poniesie skutki grzechu,

gdy to lekceważy, grzeszy podwójnie.

Gdy przysięga fałszywie, nie będzie usprawiedliwiony,

jego dom będzie pełen nieszczęść.

¹²Zdarza się mowa podobna do śmierci,

nie powinna ona mieć miejsca w dziedzictwie Jakuba.

Pobożni winni ją odrzucić,

aby nie zostali wciągnięci przez grzech.

¹³Do nieokiełznanej wulgarności nie przyzwyczajaj ust swoich,

bo to są grzeszne słowa.

¹⁴Pamiętaj o swoim ojcu i o swej matce,

gdy zasiadasz pośród możnych.

Nie zapominaj się w ich obecności,

abyś nie popełnił głupstwa.

Wówczas mógłbyś żałować, że się urodziłeś,

i przeklinać dzień swoich narodzin.

¹⁵Człowiek przywykły do słów obelżywych,

nie poprawi się przez całe swe życie.

¹⁶Są dwa rodzaje tych, którzy grzeszą bardzo,

trzeci też wzbudza gniew:

¹⁷ci, których namiętność pali jak płonący ogień,

nie zgaśnie, aż się nie wypali;

człowiek kalający ciało nieczystością

nie zazna spokoju, póki ogień go nie strawi;

człowiek rozwiązły, dla którego każdy chleb przyjemny,

nie spocznie, dopóki nie umrze.

¹⁸Człowiek grzeszący na swoim łóżku,

mówi do siebie: „Kto mnie widzi?

Ciemność wokół mnie, mury mnie osłaniają,

nikt mnie nie dostrzeże, czego mam się bać?

Najwyższy nie będzie pamiętał moich grzechów”.

¹⁹Obawia się ludzkich oczu,

a nie wie, że oczy Pana

są tysiąc razy jaśniejsze niż słońce,

obserwują wszystkie ludzkie drogi,

śledzą najskrytsze zakamarki.

²⁰Wszystko było Mu znane przed stworzeniem,

a także po jego ukończeniu.

²¹Grzesznik będzie ukarany na placach miasta,

tam, gdzie się nie spodziewa, zostanie schwytany.

²²Tak samo kobieta, która zdradza męża

i przynosi mu cudzego potomka.

²³Po pierwsze: nie była posłuszna Prawu Najwyższego,

po drugie: zgrzeszyła przeciw swemu mężowi,

po trzecie: popełniła cudzołóstwo nieczystością,

wprowadziła do domu cudze dzieci.

²⁴Zostanie poprowadzona przed zgromadzenie,

odbędzie się rozprawa także nad jej dziećmi.

²⁵Jej potomstwu nie będzie dane zapuścić korzeni

i jej gałęzie nie wydadzą owoców.

²⁶Pamięć o niej zostanie złączona z przekleństwem,

a jej hańba nie będzie zmazana.

²⁷Zobaczą potomni, że nic lepszego od bojaźni Pana

i nic słodszego niż zachowywanie przykazań Pana.

²⁸Wielką chwałą jest naśladowanie Boga,

a długie życie jest uznaniem danym ci przez Niego.

NERKI.

ADAM.

JEZUS.

ADAM.

ADAM.

PRZYMIERZE.

BŁOGOSŁAWIEŃSTWO.